
Respublica Bohemica: Regnum Fabularum (sive tributa pro narrationibus quas nemo vult)
Respublica Bohemica est terra in qua fabulae non solum die Nativitatis enarrantur — sed quotidie vivuntur. Dum magistratus novas rationes quaerunt pecuniam exprimendi, vectigalia televisifica in novam fabularum aetatem ingrediuntur. Solvimus pro rebus, quas nolumus — quia gens sumus, quae fabulas amat. Praesertim illas, in quibus oves solum solvere et tacere possunt.
Spectemus parvam terram in corde Europae — dicamus eam Absurdiopolis, quamquam se ipsa vocat Respublica Bohemica. Terra in qua veritas et amor regnant, cives beati sunt, magistratus de bono communi cogitant, et omnia leniter fluunt. Nemo litigat, omnes laeti sunt — quasi paradisus… Finis fabulae. Expergiscere — realitas adest.
Ita vero, lector care, de Cechia loquor — terra ubi politica potius utilitatibus alienis inservit, et quisque fautor novit ubi manus imponere debeat. Et quia Bohemi sunt gens fabularum, fabulas ex qualibet stultitia fingere scimus, ubi illusio rationem vincit. Dum in Hollywood pelliculas bellorum conficiunt, in Iaponia animata pinguntur, et in Corea seriem faciunt, nos centum fabulas cinematographicas habemus — et magistratus qui his digne inseruntur.
Quomodo in Bohemia tributa ficta coquuntur
Inspiciamus in ollam Bohemicam — tributa pro mobilibus et retibus. Nemo ea vult, sed omnes gluttire debent.
Olim, cum duae solum stationes televisificae essent et nuntii veri viderentur, idea orta est: medium independens faciendum esse, quod populum veraciter informaret. Televisio et radiophonium publicum — fabula nostra. Pulchra cogitatio, nonne? Sed fabula cito in tragicomediam versa est — ubi pro matrona dulci cum panibus melleis, patres politici et patroni regnant.
Et quia nihil in Bohemia simpliciter agitur, in loco solutionis voluntariae secundum voluntatem civium, via “nostra” inventa est. Habes electricitatem? Ergo habes televisionem — solve! Noli solvere? Accipe epistulam minacem et demonstre magistratibus te non esse ovem quae vespertinas fabulas et novas Nova spectat. Et si revera televisione carere debes, saltationem bureaucraticam experieris: declarationes, formularia, et in aere sonus carminis: “Qui non solvit, ab administratoribus devorabitur.”
Et quia sapientes in televisione Bohemica sciunt inflationem esse velum optimum, statuerunt non solum tributa augenda esse, sed etiam dilatanda. Mobilia, interrete, refrigeratorium cum Wi-Fi — omnia sunt causas novas solvendi. Nam “tempora mutantur — nunc etiam per rete emittimus!” Sed obliviscuntur dicere emissiones aut non adhiberi aut nemini placere. Tantum momentum habet ut pecunia fluat.
Aetas fabularum fiscalium incipit
Et nunc novum initium est: a mense praeterito, etiam pro telephono et interrete solves. Euge! Habes telephonum? Solve. Wi-Fi in domo? Solve. Mente acuta ironiam percipis? Solve bis. Ratio? Talis est qualis Bohemica: si iam solvis pro electricitate et retibus, cur non etiam pro fabulis quas non aspicis? Nos enim sumus regnum fabularum!
Initio, ministerium veritatis et libertatis esse debebat. Hodie — circensis spectaculorum subsidium. Pro nummis tuis obtines programmata quae aut taedium afferunt aut iram. Cur non saltem singularia sunt? Cur canales servantur quos solum saltatores televisifici, pueri errantes, et pauci senes masochistae spectant? Iuvenes Netflix, HBO, Disney+ solvunt — cur etiam pro iis quae numquam aperient? Sed scilicet: servitium publicum vivere debet! Et in televisione publica? O, nequaquam! Sunt solum “patroni programmatis.” Ergo non est publicitas — sed tam tenuis est linea quam budgetum culturae Bohemicae.
Fabula bureaucratica in vita vera
Et nunc margarita: vis solvere, ne multa detur — intrabis situm televisificum Bohemicum, et sine numero SIPO (hoc relicto socialista) nihil efficies. SIPO anno MMXXV?! Non habes? Plenum formularium in Word, imprime, subscribe, mitte per tabellarios… salve aetas digitalis. Fabula procedit.
Et scisne quid sit pulcherrimum? Quod plerique iuvenes, audientes “televisio Bohemica?”, respondent: “Annum est?” Netflix, YouTube, TikTok — haec est eorum realitas. Regnum fabularum eos non tangit, ubi rex pecuniis alitur et narratores fabularum ad mensam succedunt. Sed omnes solvere debent — ne ruant canales quos nemo spectat.
Cur ergo hoc “servitium publicum” non directe ex aerario solvitur? Cur simulatio “voluntariae” solutionis permanet, cum iam pridem est necessitas? Bohemi fabulas amant — sed haec tam absurda est ut nec Rákosníček ferre posset.
Tene pileum tuum — nam fabularum fiscalium rota nunc celeriter volvitur. Et quis scit — fortasse mox solvemus pro ipsa existentia. In terra fabularum, ubi narratores regnant, possibile est omnia.
Salve in Bohemia. Terra fabularum, ubi cotidie solvitur pro historiis quas nemo iam audit. Sed fabula non finitur. Finis non est… quia haec narratio numquam claudetur.
-- ShadowMaker